آماري که از بيکاري جوانان در دست است نشان مي دهد که نرخ بيکاري اين گروه بسيار بالاست. طبق سرشماري سال 1385 نرخ بيکاري کل کشور در حدود 12.7 درصد، ولي نرخ بيکاري افراد زير سي سال بالاتر از 30 درصد بود، جزئيات آمار نشان مي دهد که مشکل در سالهاي آينده عميق تر خواهد بود.

علي ربيعي وزير تعاون، کار و رفاه در اين رابطه مي گويد: ذائقه کارجويان به مقوله کار تغيير يافته و کشور با کارجوياني از يک جنس و نيازهاي شديدا نزديک به هم مواجه است؛ وي معتقد است 2 ميليون فرصت شغلي در کشور وجود دارد که کسي حاضر به انجام آنها نيست.

 اما در حال حاضر، تعداد کل بيکاران مطلق کشور از سوي مرکز آمار ايران ۲ ميليون و ۵۰۰ هزارنفر اعلام شده است. معاون وزير کار مي گويد ۳۱ درصد از اين تعداد يعني ۷۷۵ هزارنفر داراي تحصيلات دانشگاهي هستند.

به نظر مي رسد معضل بيکاري جوانان داراي تحصيلات دانشگاهي؛ يکي از بزرگترين مسائل و چالش هاي پيش روي دولت در بازار کار باشد، حال در صورتي که بازار کار و اشتغال ايران براي ۷۷۵ هزار تحصيل کرده دانشگاهي توان ايجاد پذيرش ندارد، وزارت کار اعلام کرده بزودي ۴ ميليون و ۵۰۰ هزارنفر ديگر نيز به اين جمعيت افزوده مي شوند.

کارشناسان بازار کار کشور معتقدند يکي از دلايل افزايش تعداد کارجويان دانشگاهي و بروز بحران در اشتغال فارغ التحصيلان اين است که دولت ها در دهه هاي گذشته به وظايف خود چندان در اين بخش عمل نکرده اند به گونه اي که هر ساله دانشگاه هاي کشور بدون توجه به نياز بازار کار، اقدام به پذيرش هزاران دانشجو در رشته هاي مختلف کرده اند.

کارخانه هاي توليد مدرک کشور تا آنجا اين کار را ادامه داده اند که امروز توليدات آنها خريدار چنداني ندارد و اين موضوع به يک بحران در کشور تبديل شده است. اساسا دانشگاه ها مي گويند وظيفه اي در پايش نيازهاي بازار کار ندارند و وظيفه آنها تنها پرداختن به امور تحصيل دانشجويان است.

 به هر حال بايد گفت يکي از مهم ترين وعده هاي  روحاني در زمان تبليغات انتخاباتي و همچنين پس از تشکيل دولت تدبير و اميد، مقابله با بيکاري و ايجاد فرصت هاي جديد شغلي براي جوانان بود.

 اماناتواني دولت ها در عمل به تعهداتشان در بازار کار و همچنين بسته ماندن درهاي اين بازار به روي کارجويان به ويژه فارغ التحصيلان دانشگاهي، باعث شده است که بيکاري جوانان امروز در ايران بحراني شود.

انتهاي پيام/م